Flebologia to dziedzina medycyny zajmująca się diagnostyką i leczeniem schorzeń żył.

Przewlekła niewydolność żylna, jest powszechnym problemem we współczesnym społeczeństwie. Objawy choroby żylnej stwierdza się u 55% kobiet i 45% mężczyzn. Pojęcie to obejmuje szeroki zakres schorzeń. Do objawów przewlekłej niewydolności żylnej należą dolegliwości bólowe nóg, uczucie ich ciężkości, zwłaszcza pod koniec dnia, oraz nocne kurcze łydek. Dodatkowo początkowo występują drobne zmiany o typie pajączków żylnych czy żyłek siatkowatych. Następnym stadium są klasyczne żylaki kończyn dolnych, poprzez które rozumiemy poszerzone, kręte, wypukłe ponad poziom skóry żyły. Wystąpić mogą również obrzęki nóg oraz zmiany skórne pod postacią przebarwień czy stwardnienia skóry. Najbardziej zaawansowanym stadium choroby są owrzodzenia podudzi.

Żylaki, zwłaszcza w początkowych stadiach pod postacią pajączków żylnych czy żył siatkowatych, mogą stanowić tylko problem estetyczny. Długotrwale jednak lekceważone i nieleczone mogą doprowadzić do zaawansowanych postaci choroby i poważnych powikłań dotyczących całego organizmu, takich jak między innymi zapalenie żył, zakrzepica żylna czy zatorowość płucna mogąca prowadzić nawet do śmierci. Na rozwój choroby wpływa wiele różnych czynników. Występowanie żylaków jest uwarunkowane genetycznie, częściej występują one u kobiet i u osób starszych. Nie bez znaczenia jest codzienny tryb życia. Żylaki częściej występują u osób otyłych, prowadzących siedzący tryb życia, niewłaściwie się odżywiających i nie uprawiających sportu.

Co więc robić i jak ustrzec się przed powikłaniami choroby żylnej?

Tu z pomocą przychodzi nam flebologia – dział medycyny zajmujący się chorobami żył. Określenie stopnia ciężkości choroby jak również zaplanowanie i prowadzenie leczenia wykonywane jest przez chirurgów. Podstawą postępowania jest konsultacja chirurgiczna połączona z badaniem USG Doppler żył. Badanie ultrasonograficzne jest niezbędne do stwierdzenia drożności i wydolności układu żylnego oraz obecności tzw. refluksu czyli cofania się krwi wbrew jej naturalnemu kierunkowi przepływu. Powoduje to powstanie nadciśnienia w układzie żylnym kończyny dolnej i powstawanie poszerzeń żył – żylaków. Żyłę z obecnością refluksu określa się jako niewydolną i zwykle stanowi to wskazanie do podjęcia leczenia. Dopiero więc na podstawie konsultacji połączonej z USG chirurg może zaproponować jedną z kilku metod postępowania.

Niekoniecznie musi to od razu być zabieg chirurgiczny. Niektórzy pacjenci, zwłaszcza Ci u których badanie USG nie wykazało istotnych odchyleń, kwalifikują się bowiem do leczenia farmakologicznego czy tzw. kompresjoterapii – stosowania specjalnych pończoch czy rajstop uciskowych. Drobne naczynia i żyłki siatkowate mogą być skutecznie eliminowane przy pomocy skleroterapii piankowej zwanej potocznie ostrzykiwaniem żyłek. Polega ona na podawaniu do chorego naczynia żylnego specjalnego preparatu pod postacią piany, która działając na ścianę naczynia powoduje jego zamknięcie. Zabieg trwa 15 min., jest praktycznie niebolesny i pacjent natychmiast wraca do normalnej aktywności. Skleroterapię powtarza się zwykle kilkakrotnie aż do zamknięcia wszystkich nieestetycznych żyłek na nodze.

W bardziej zaawansowanych stadiach przewlekłej niewydolności żylnej zabiegi chirurgiczne odgrywają wiodącą rolę. Wskazaniem do interwencji chirurgicznej jest np. niewydolność żyły odpiszczelowej. Jest to najdłuższa żyła w kończynie dolnej zaczynająca się w okolicach kostki i uchodząca do żył głębokich w okolicach pachwiny. W przypadku niewydolności żyły odpiszczelowej np. na skutek źle funkcjonujących zastawek żylnych powstaje tzw. refluks. W takich sytuacjach wskazana jest interwencja chirurgiczna.

Leczenie przewlekłej niewydolności żylnej

Tradycyjne zabiegi chirurgiczne polegają zwykle na wykonaniu cięcia w pachwinie, podwiązaniu niewydolnej żyły odpiszczelowej oraz jej usunięciu poprzez tzw. stripping czyli wyrwanie. Zabieg został wprowadzony do medycyny na początku XX wieku. W chwili obecnej zabiegi tego typu zdecydowanie ustępują miejsca nowoczesnej chirurgii flebologicznej. 

W najlepszych ośrodkach leczenia chorób żył na pierwszy plan wysuwają się dwie metody terapeutyczne. Są to zabiegi wykorzystujące do zamykania niewydolnych żył energię fal radiowych lub klej wewnątrzżylny. Złotym standardem w leczeniu jest wewnątrżylna termoablacja radiowa – Closure Fast. Zabieg polega na zamykaniu niewydolnych naczyń żylnych, a zwłaszcza wspomnianej żyły odpiszczelowej przy pomocy cewnika umieszczonego wewnątrz chorej żyły. Na skutek działania fal radiowych chora żyła zostaje zamknięta – poprzez tzw. ablację termiczną i nie ma konieczności jej usuwania. Minimalizuje to zabieg chirurgiczny, zmniejsza w sposób istotny ilość cięć a zwłaszcza eliminuje cięcie w pachwinie.

Na drugim miejscu należałoby wspomnieć o zabiegach wykonywanych przy pomocy kleju wewnątrzżylnego. W przypadku tym mamy do czynienia z tzw. ablacją chemiczną czyli zamknięciem chorej żyły przy pomocy medycznego cyjanoakrylu. Klej podawany jest do żyły poprzez cewnik wprowadzony do światła naczynia

W rękach doświadczonego chirurga żylnego obydwa opisywane zabiegi są bezpieczne i krótkotrwałe. Często uzupełniane są one wykonywaną jednocześnie miniflebektomią, czyli wycięciem poszerzonych, powierzchownych splotów żylnych (żylaków) przez nieduże 2-3 mm nacięcia skóry. Opisane zabiegi przeprowadzane są w profesjonalnie wyposażonej sali operacyjnej, gdzie poza doświadczonym zespołem chirurgicznym nad bezpieczeństwem i komfortem pacjenta czuwa dodatkowo zespół anestezjologiczny.

Zabiegi mogą być przeprowadzane jako procedury jednodniowe, jednakże w klinikach prywatnych w których operuje zespół Dr Hamera pacjent ma możliwość pozostania na noc pod fachową opieką medyczną i opuszcza placówkę następnego dnia rano.